Dyskusyjny Klub Książki poleca...

Gdybym był o 20 lat młodszy, ale miałbym rozum doświadczonego człowieka to na pewno nie popełniłbym wielu błędów - tak często myślimy i zastanawiamy się co moglibyśmy zrobić inaczej gdybyśmy mieli drugą szansę na przeżycie własnego życia jeszcze raz. Z tego założenia wyszedł też autor powieści i do jakich doszedł wniosków? Chyba zaskoczy wielu czytelników swoją wizją.To trzeba przeczytać żeby zrozumieć.Książkę czyta się bardzo przyjemnie. Jest zarówno wesoło jak i nostalgicznie. Bohaterowie to starsze małżeństwo, które cofa się w czasie i próbuje przeżyć swoje życie jeszcze raz. Czy im się uda? Bardzo polecam, choć wnioski do których dochodzimy po przeczytaniu tej powieści mogą zaskoczyć nas samych.

Jarosław Iwaszkiewicz zauroczył mnie w swoich dramatach. Widać w nich humor autora, ogromną wiedzę w charakterystyce i życiorysie przedstawianych postaci oraz niezwykły kunszt literacki, co owocuje wielką przyjemnością czytania.
Przedstawiam trzy utwory, które już w roku stworzenia doczekały się premier teatralnych. Są one znakomitymi fragmentami biografii głównych bohaterów, których autor przedstawił z humorem, pokazując ich zmaganie się z tworzeniem swoich dzieł, w taki sposób, że łatwo wchodzimy w przedstawiony klimat sztuki i z entuzjazmem obserwujemy wydarzenia.
* "Lato w Nohant" (1937)
Rzecz się dzieje w posiadłości pani Sand latem 1838. Epoka, kiedy Chopin komponuje sonatę b-moll. Osoby: Fryderyk Chopin; George Sand; jej dzieci, przyjaciel Chopina, jego uczennica, służący.
Zabawnie przedstawiony fragment życiorysu Fryderyka Chopina i trudności przebywania z geniuszem.
* "Maskarada" (I wydanie 1939)
Petersburg początek r. 1837 - karnawał. Dramat dzieje się w domu Puszkina i w carskim pałacu.
Osoby: Aleksander Puszkin, Nathalie -żona, jej siostry: Catherine żona d'Anthesa (prawdopodobny kochanek Nathalii, Alexandrine - zakochana w Puszkinie, przyjaciele P., Cesarz Mikołaj I - zakochany w Nathalii.
Komedia ukazująca małą biografię ostatnich chwil Puszkina, ukazująca dramato-komedię miłości, stosunek ówczesnych do geniuszu Puszkina w tym prostego ludu Rosji jak i jego cara.
* "Wesele pana Balzaca" (I wydanie1959)
Honore Balzac, Ewelina Hańska - jego długoletnia muza i domownicy oraz goście majątku hrabiny - początek marca 1850.
Iwaszkiewicz pokazuje wahania p. hrabiny czy wyjść za mąż czy nie.
W dramacie też pojawia się księżna Karolina Sayn-Wittgenstein z Iwanowskich, która jest protektorką Liszta. Poza tym niektórzy z grona hrabiny biorą udział w konspiracji dla wyzwolenia ojczyzny, także ukazuje los niezamożnych szlachciców, którzy wdzięczni są za kąt u możniejszych powinowatych.
Autor pokusił się o zobrazowanie ostatnich dni życia wielkiego Balzaca i ukazania otoczenia, w jakim się wtedy on znajdował, a wszystko zgodne z prawdą historyczną i okraszone humorem.

***
Z literatury współczesnej:
Becca Fitzpatrick cykl: „Szeptem” otwiera tom o tym samym tytule.
"Czy istnieją takie przeszkody, których nawet miłość nie pokona?"
Nora Grey, jej przyjaciółka Vee Skay, chłopak z ławki na biologii - Patch.
Zwykłe problemy nastoletnich licealistów, do czasu pojawienia się Patcha w życiu Nory.
Gdy Nora próbuje poznawać bliżej Patcha nic już nie jest takie samo. Okazuje się, że świat ma wiele tajemnic, a niektóre z nich udaje się odkryć Norze.
Na stronach książki pojawiają się archaniołowie, Upadłe anioły, Nefile, dobre i złe moce, a czytelnik dopiero na końcu dowiaduje się, po której stronie stoją bohaterowie.
Wielkim walorem książki jest pokazanie piękna miłości i przyjaźni.
Polecam nie tylko dla nastolatek.

Dla tych, których książka ‘wciągnie’ informacja, że następne z cyklu to: „Crescendo”, „Cisza”, „Finale” równie dobre.

Liliana ;)

„Dziewczyna z poczty”
Stefan Zweig- (1881–1942) – austriacki poeta, prozaik i dramaturg.


Akcja powieści rozgrywa się w Austrii po pierwszej wojnie światowej. Młoda, nieśmiała Christine pracuje na poczcie. Każdy jej dzień wygląda tak samo: monotonna praca, opieka nad chorą matką, bieda. Pewnego dnia jej życie wywraca się do góry nogami, na skutek czego dziewczyna zmienia się nie do poznania. A hotelowym pokoju otulona ciszą- w głowie Christine błądzi niespokojna myśl - „kim ja jestem ? Dziewczyną z poczty czy bogatą arystokratką? To nie może trwać w nieskończoność”.
Czytasz sobie, niby nic się nie dzieje ale gdzieś podskórnie czułam niepokój, myśl, że zaraz coś się stanie. Tak jest przez całą książkę. Moim zdaniem „Dziewczyna z poczty” to powieść o tym do czego może doprowadzić bieda i uczucie beznadziejności. To również powieść, którą możesz odnieść do dzisiejszych czasów i ludzi. Między innymi taki właśnie kawałek dotyczący zachowania Christine po jej powrocie ze Szwajcarii „...Była niedobra dla innych myślała Ci biedni ludzie, są tacy szpetni i nieokrzesani, brudni od pracy, unurzani w wiejskim błocie, ja niczym przecież się od nich nie różnię. Jestem jak oni. Ale złość tak bardzo miesza się z rozpaczą, że często wbrew jej woli ta pierwsza bierze górę. Zgodnie z odwiecznym prawem oddziaływania siły trzeba jakoś zmniejszyć ciśnienie, a ona może uczynić tylko z tego jedynego miejsca, zza swojego żałosnego pulpitu, wyładować je na innych wykorzystując tę odrobinę sprawowanej władzy. Tam w wielkim, innym świecie, gdy ją adorowano i była pożądana czuła, że jej życie coś znaczy, ale kiedy nie jest zła i kiedy nie wykorzystuje tej cząstki władzy jaką wyznaczono jej w urzędzie, stara się nie zwracać na siebie uwagi. To niecne, niegodziwe i niskie, żeby tak wynosić nad tych niczego nieświadomych poczciwców, wie o tym bardzo dobrze, ale zawsze dzięki czynionemu złu uwalnia się w niej na sekundę jakaś cząstka gniewu. Całkiem głęboko schowany tkwi w niej ten gniew, i gdy nie może go wyładować na ludziach, obraca się przeciwko martwym przedmiotom. Nitka nie pozwala się nawlec, natychmiast ją urywa, szuflada nie zamyka się od razu z hukiem wpycha ją siłą do szafy, dyrekcja przysłała niewłaściwe konsygnacje-zamiast napisać grzeczny list, oburzona pisze wielce nieuprzejme pismo. Połączenie telefoniczne nie działa od razu – grozi koleżance, że zaraz złoży na nią skargę; to żałosne, wie o tym i obserwuje ze zgroza własna przemianę. Jednak nie potrafi inaczej, musi swą nienawiść pokazać światu inaczej chybaby się nią udławiła....” Str. 192.
Bardzo polecam. Ciekawe cytaty autora : Kto raz znalazł sam siebie, nie może już nic stracić na tym świecie. A kto raz zrozumiał człowieka w sobie – zrozumie wszystkich ludzi.
Młodym mężczyzną jest ten, kogo kobieta może uszczęśliwić lub unieszczęśliwić. Dojrzałym, kogo już nie może uszczęśliwić. Starym, kogo już nie może ani uszczęśliwić, ani unieszczęśliwić.
Źródło: https://pl.wikiquote.org/wiki/Stefan_Zweig
Jolanta Z.

Tajemnica znachorki - Sabine Ebert

Pierwsza część  z pięciu  losów młodej znachorki żyjącej w średniowiecznych Niemczech.W wieku 14 lat musi uciekać ze swej wioski i rozpocząć nowe życie wiele kilometrów od stron rodzinnych. Miejscowość, w której dzieje się akcja istnieje do dziś. Powieść opisuje jej losy na tle zmian historycznych zachodzących w ówczesnym świecie. Autorka pokazuje nam nie tylko losy naszej bohaterki, ale przedstawia nam życie ludzi w XII- wiecznej Europie i to zarówno tych bogatych mających władzę oraz prostych i ubogich, których los był całkowicie w rękach tych pierwszych.Bardzo polecam książki, czyta się je bardzo dobrze. Możemy poznać dzieje naszych sąsiadów , ale po trosze także naszą  W tej książce fikcja literacka jest świetnie poprzeplatana z historią.

Ptaszyna (Pacsirta, 1924; I wyd. pol. 1962), czytałam wydanie II z przekładu z 2011 r. Andrzeja Sieroszewskiego z przedmową Petera Esterhazyego z 1993 r przełożoną przez Elżbietę Cygielską.
Na początku przeczytałam spis rozdziałów z krótkim rozwinięciem, które są doskonałym planem i zarówno streszczeniem akcji. Po zapoznaniem się z całością utworu dochodzę do wniosku, że akcja nie jest istotą przekazu.
Tak jak mówi o prozie Kosztolanyiego Peter Esterhazy : ”W jego prozie dramat egzystencjalny wyłania się z błahych gestów, ze skrzywienia ust, machnięcia ręką, ze światła lampy i brzydoty.”, tak uważnemu czytelnikowi w oczy i myśl wpadają drobiazgi, które nie dotyczą tylko rodziny Vajkayów z końca dziewiętnastego wieku, lecz są aktualne także we współczesnym czytelnikowi świecie. Ukazane schematy działań można zauważyć w każdej epoce i każdym środowisku.

Dla mnie najbardziej poruszające okazało się przedstawienie:
Zakłamania w imię źle rozumianej miłości, aby nie urazić córki wyrzekam się swoich pasji – gry na fortepianie – matka, przebywania w towarzystwie przyjaciół – Lampartów – ojciec; aby nie urazić rodziców – brak informacji o swoich prawdziwych odczuciach, wyobcowaniu, żalu, tęsknoty – córka „Niczym chory człowiek, narzuciła sobie żelazną dyscyplinę i opanowywała swoje odruchy” Tę postawę Ptaszyny widać na każdym kroku: podczas podróży pociągiem, podczas pobytu u wujostwa. Kłamstwo czytelnik widzi również z ciepłych listów córki do rodziców.
Miłości, która jest widoczna w drobiazgach: troska o zapakowanie szczoteczki do zębów, o dokładne zorganizowanie podróży, odprowadzenie na stację, tak naprawdę trudno ją przekazać w opowiadaniu. W drobnych gestach autor pokazuje ją najlepiej.Czytając „Ptaszynę” widać jak Vajkayowie stworzyli sobie świat wciąż taką samą codzienność dającą stabilizację, bezpieczeństwo, świat gdzie utracili jakąkolwiek inicjatywę. Aby dostrzec prawdziwość otoczenia i móc w realnym świecie zaistnieć „Musieli zdobyć się na wysiłek, by przełamać wstręt, który sami sztucznie w sobie podsycali” Np. wyjście do restauracji, smakowanie potraw, wyjście do teatru, kupno torebki, wizyta u fryzjera.

Niezmienność widać w traktowaniu dorosłej Ptaszyny wciąż jak małego dziecka wymagającego szczególnej troski i odcięcia od świata zewnętrznego. Tak jak Mały Książę chował swą różę pod kloszem, tylko że on nie zdawał sobie sprawy z istnienia innych róż, tak Vajkayowie znali życie przed Ptaszyną i wyrzekli się go trwając w zakłamaniu i tworząc sztuczny obraz świata dla swojej rodziny – głównie dla córki.
Jednak, gdy okoliczności stworzyły możliwość wyjścia spod klosza kłamstw Akacjusz i Antonina najpierw z nieśmiałością, a później już coraz chętniej korzystali z życia, które kiedyś również było ich udziałem. Przypomnieli sobie, że potrafią być szczęśliwi. Zauważyli, że mieli kajdany, które sami nałożyli ze względu na córkę. Dostrzegli w swoim postępowaniu nienawiść, miłość oraz jej przeciwieństwo. Raz jeden na kartach powieści Vajkayowie są szczerzy. Akacjusz pijany mówi „My jej nie kochamy. ... Nienawidzimy jej. Czujemy do niej wstręt... Chcielibyśmy, żeby jej tu nie było, tak jak teraz... Twierdziliśmy, że w przyszłości wszystko będzie lepiej. A tymczasem będzie coraz gorzej” A matka Ptaszyny odpowiada: „Bez niej moje życie byłoby niczym. Wiem tylko tyle, że ją kocham najsilniejszą miłością, jaka w ogóle może istnieć... Ty także ją kochasz, tato, i to bardzo.” [dualizm uczuć]. Ich miłość widoczna też jest w oczekiwaniu, gdy pociąg, którym Ptaszyna wracała się spóźniał dla rodziców „Wszystko, co ich otaczało...zmieniło się w jedno wielkie oczekiwanie” a potem „upajali się błogą radością powitania”. Niestety wraz z powrotem córki znów weszli do skorupy i każdy tkwił w kłamstwie, pozornym szczęściu i ładzie, a prawdziwej cichej tragedii nieporozumień i niedopowiedzeń.
Nie tylko rodzice byli ofiarami niedomówień i braku otwartości. Po powrocie Ptaszyna: „Poczuła, że wszystko, wszystko się skończyło. Przecież nic, znowu nic się nie wydarzyło. Dotychczas zawsze kłamała, uśmiechała się i była miła dla ludzi, zawsze i wszędzie, lecz przez ten tydzień spędzony z dala od rodziców uległa jakiejś przemianie, którą dopiero terasz sobie uświadomiła...”Rzuca się na myśl czytelnikowi brak szczerej, otwartej rozmowy ludzi sobie najbliższych, rodziców i dziecka. Rozmowy, która wiele wyjaśnia i jest oczyszczająca i budująca.Poza ukazaniem problemów duszy, Dezső Kosztolányi przekazuje czytelnikowi rzeczywisty obraz średniego, węgierskiego miasteczka na przełomie wieków XIX/XX, co również podkreślają znawcy węgierskiej literatury. Można sobie wyobrazić wąskie uliczki, tragarzy, przechodzące uliczkami postaci, zarówno z klasy średniej jak i z arystokracji, a także ludność z okolicznych wiosek, która pojawia się w miasteczku w dzień targowy.Poznajemy kulturę: bywanie w restauracjach, w teatrze. Stosunek arystokracji do klasy pracującej, na przykładzie urzędnika kolejowego („nie był szlachcicem, lecz najzwyklejszym w świecie przybłędą”) czy do artystów. Akacjusz czyta peszteńskie gazety (Budapeszt jest stolicą połączoną z miast Buda, Obuda i Peszt) W obyczajach ciągle jeszcze są pojedynki. Zubożała szlachta w domu musi oszczędzać, np. powykręcane żarówki, brak służącej.W świecie słychać już o komunizmie i strajkach.Dla tych, którzy choć trochę zetknęli się z kulturą węgierską na pewno znane okażą się uliczka Petőfiego (sama na takiej kiedyś mieszkałam), kościół pod wezwaniem świętego Stefana (István – patron Węgier- 15 VIII), węgierski gulasz z kotła (najlepiej smakuje na świeżym powietrzu ), pamiątki z Balatonu, wykwitająca czerwienią papryka.

Liliana

Stanisława Fleszarowa-Muskat
„Lato nagich dziewcząt”
1960

Przygody rzeźbiarza Grzegorza przedstawione także myślami jego psa Gwoździa.Powieść romantyczno-obyczajowa ukazuje realia Polski w latach 60.Kto się bawił w hotelach sopockich, jak młodzież mogła zarobkować, ówczesne warunki mieszkalne i wiele innych ówczesnych niuansów napisane z poczuciem humoru.Dla każdego bohatera ważnym jest znalezienie miłości i odkrycie siebie, choć nie zawsze zdają sobie z tego sprawę.
- Liliana

Autorka przedstawia losy Polski pod zaborami przez pryzmat nieznanych dla mnie bohaterów, pozostających w cieniu wielkich nazwisk ówczesnej Wielkiej Emigracji. Historia rozpoczyna się bitwą pod Olszynką Grochowską 1931, a kończy po Wiośnie Ludów w 1855. Głównymi bohaterami tej powieści są Rufin Jozafat Piotrowski – antybohater – cichy, bogobojny, oddany ojczyźnie całym sercem, zesłany na Sybir, z którego udaje mu się uciec, Jan Prosper Witkiewicz – Batyr, jak wielu innych skazany na służbę w wojsku carskim, hart ducha, odwaga, brawura, głęboka wiedza o rejonach i ludach wschodnich zaskarbia mu ich szacunek (Kirgizów, Afgańczyków), barwna postać – znający 19 języków, autorka przedstawia go jako dążącego do wywołania wojny między potęgami Rosją i Anglią celem osłabienia jednego z zaborców Polski, można go postrzegać jako Wallenroda, i Adam Gurowski – rewolucjonista, rusofil, wieszcz rewolucji i nowego ładu, apostata wiary i Polski.

Książka dość obszerna (800 stron), jednak warto ją przeczytać, w niektórych postaciach można się zakochać, a inne znienawidzić.
Polecam jako przyjemne poznawanie historii.
- Liliana

„Bazar złych snów” - Stephen King
Zbiór kilkunastu opowiadań zebranych przez 70 letniego już S. Kinga. Dla mnie najlepszym opowiadaniem jest „UR”. Opowieść o wykładowcy uniwersyteckim, który aby udowodnić swoją nowoczesność kupuje przez Internet – czytnik e-book Kindle. Korzystając z możliwości e-booka kupuje kolejne pozycje czytelnicze i coraz bardziej staje się uzależniony od różowego gadżetu. Kindle nie tylko ukazuje bohaterowi świat książek i czasopism, w swoim menu posiada także tajemniczy dział UR. I w tym momencie zaczyna się silne uzależnienie właściciela od Kindle, który nie jest zwyczajnym czytnikiem. Wchodząc w działy UR uzależnia użytkownika od coraz większej potrzeby sprawdzania światów / rzeczywistości. Za każdym razem wybierając UR z menu należy potwierdzić zgodę na poszanowanie zasad paradoksu, które bohater w pewnym momencie łamie, aby uchronić przed katastrofą swoją ukochaną.

„Pozytywka” - Agnieszka Lis
Monikę poznajemy w dniu ślubu, który jest wydarzeniem dla całej wsi, ponieważ dziewczyna wychodzi za mąż za ustawionego Warszawiaka. Autorka pokazuje drogę bohaterki do poznania własnych potrzeb, wartości i celu w życiu. Monika mimo zamieszkania z mężem i teściami jest samotna. Niewielka nić porozumienia nawiązuje się między nią a teściową, która zadziwiając samą siebie opowiada o swoim życiu. Przy cichym dopingu teściowej dziewczyna pracuje, zaczyna spełniać swe marzenia. Niestety życie jej się załamuje. Bohaterka w żałobie zapomina o wszystkim, nie ma jej. W pewnym momencie, gdy małżonek „wygarnia” Monice prawdę, ona przebudza się. Stawia sobie nowe cele. Całkowicie zmienia swoje życie. Perfekcjonizm, pracowitość, pomysłowość i parcie do przodu, coraz nowe cele. Przemiana na Monique, wyjazdy na Europę – w każdym państwie inny kochanek, Znów awans – wyjazdy do Azji . Jednak w tym człowieku - robocie pojawia się Monika, która pomaga ojcu stanąć na nogi, jeszcze raz zatrzymuje się i określa swoje cele. „Pozytywna pozytywka” mówi na zakończenie drugi mąż Moniki znajdując schowany przedmiot kilkukrotnie pojawiający się na kartach powieści.
„Marcowe fiolki” - Sarah Jio
Marcowe fiołki na wyspie Bainbridge są rzadkością i gdy się pojawiają niosą ze sobą jakieś przesłanie. Emily wyjeżdża na tę wyspę do ciotki Bee, aby dojść do siebie po rozwodzie. W miesiąc bohaterka znajduje pamiętnik Ester, starych przyjaciół swoich i ciotki, pewnego malarza, z którym świetnie się czuje i jeszcze kilka zagadek do odkrycia, które na końcu mają swoje rozwiązanie i są ściśle związane z bohaterami. Autorka pisze książkę o Emily pisarce, która oprócz rozwiązania swoich problemów szuka natchnienia do napisania kolejnej książki i znajduje pamiętnik, który został napisany z sugestii wróżbitki, ale zawiera jeszcze puste karty. Trochę jak matrioszki.

„Wszystkie kształty uczuć” - Edyta Świętek
Historia miłości, jej zakrętów opowiedziana oczami kilku postaci. W tej książce jak w życiu nie zawsze jest happy end, a główną tego przyczyną jest brak wiary w siebie, nieumiejętność wyznawania własnych uczuć. Czytelnik poznaje myśli i uczucia Klaudii, Dawida i Mariusza i bardzo żałuje, że nie mogą być one wypowiedziane szczerze do właściwych osób, wtedy sprawy byłyby znacznie prostsze. Polecam jako refleksję.

„Jesteś moja dzikusko” - Agnieszka Lingas-Łoniewska
Bajka. Pomimo nie zawsze szczęśliwych zdarzeń dwoje ludzi się odnajduje wraz ze swoją miłością, pokonują złe moce i są razem dając przykład kolejnym pokoleniom. W tle bardzo pięknie opisane intymne sceny i świat luksusu.

„Korona śniegu i krwi” - Elżbieta Cherezińska
Polska gra o tron. Maj 1253 – wiec rycerstwa Starszej Polski. Tak zaczyna się historia, w której świat wprowadza nas autorka. Polska na przełomie XIII/XIV wieku. Polska Piastów w okresie wielkiego rozbicia dzielnicowego. Po prawie 200 latach jawi się spełnienie snu o Królestwie Polskim. Mistycyzm miecza, pieśni o królu Arturze i jego rycerzach. Rycerze i ich herby, zawołania rodów : „Pod wiatr”, „Niepodzielni”, święci: Kinga, Jadwiga Śląska, klątwy kościelne, zaginione historie, bitwy, porwania, np. książąt z kościoła, turnieje rycerskie, realistyczne, obrazowe przedstawienie strojów epoki oraz zachowań. Książka napisana współczesnym językiem wprowadza czytelnika w Polskę czasów średniowiecza, gdzie w ludziach trwa jeszcze wiara i obrzędy sprzed chrystianizacji: Trzygłów, Mokosz. E. Cherezińska nie pokazuje czytelnikowi suchych faktów historycznych, tylko na ich podstawie zbudowała powieść. Powieść prawdziwą, historyczną, a zarazem w swych niedopowiedzeniach dającą możliwość wejścia w świat fantasy. Ta książka to historia, którą Polacy znają ogólnikowo z lat nauki szkolnej, choć niektórzy być może szerzej, widząc ją oczami autorki możemy się w Polsce przedstawianej epoki zakochać i wczuć w przedstawiany świat. Po przeczytaniu „Korony śniegu i krwi” czytelnik ma ochotę sięgnąć po kolejną część: „Niewidzialna Korona”.

Gorąco polecam.

Liliana

"Trucizna"

Koniec 15 wieku Rzym, schyłek panowania papieża Innocentego, pogrom żydów w Hiszpanii, widmo getta żydowskiego w Rzymie, Polityka Wielkich Książąt Kościoła, w tym Borgiów opowiadana przez trucicielkę - dziewczynę-kobietę, która weszła na szczyty swojej kariery wbrew przeznaczonemu miejscu dla kobiety. W tle pojawia się romans z synem kardynała i zwiastuny miłości do mistrza wypalającego szkło ....
"Zdrada"
Intrygi papieża i jego otoczenia. A w tym wszystkim ona - Francesca - trucicielka zatrudniona do ochrony Aleksandra VI i jego rodziny. Barwna lektura ukazująca trudny los wyzwolonej kobiety, czasami przyłapanej na chodzeniu w męskim przebraniu. Francesca potrafi powiedzieć swoje zdanie w obliczu zwierzchnika. Wszędzie czuje się samotna, ale ma grupę przyjaciół. Syn papieża - Cesare jest jej kochankiem, związek nieformalny, ale bardzo magnetyczny, dwie osoby, które w swym odosobnieniu potrafią się wzajemnie zrozumieć nie tylko na płaszczyźnie intymnej. W "Zdradzie" znów na życie papieża jest wplątany zleceniodawca morderstwa ojca Franceski, zatem zadanie ochrony il papa łączy się z chęcią prywatnej zemsty.
"Kochanka"
W "Kochance" akcja toczy się na prowincji w Viterbo, gdzie papież ze swym dworem zatrzymuje się na pewien czas. Cesare wcześniej przybył do tego miejsca i zabawia Hiszpanów, w tym krewnego ich najbardziej Katolickich Mości (Izabeli i Ferdynanda). Zadanie Franceski jak zwykle polega na ochronie papieża, ale teraz musi rozszerzyć się też na Herrerę, który uważa ją za czarownicę i na każdym kroku chce to udowodnić i wykluczyć z otoczenia. Poza tym Francesca spotyka pewną zakonnicę... przyjaciółkę matki...

Wszystkie trzy tomy ukazują barwnie opowiedzianą historię, która mogłaby naprawdę się wydarzyć, tym bardziej, że wiele jest w niej z faktów historycznych. Ciekawie opowiedziana przybliża oprócz historii także uroki Rzymu, czytając miałam wrażenie, że autorka żyła w tym mieście. Drobne uwagi na tematy zajmujące pisarkę - rośliny blisko nas, które mogą być podstawą trucizn.
Zdecydowanie polecam

Jacek Piekara: Ja, inkwizytor

"Płomień i krzyż"
I: Piękna Katarzyna - kurtyzana z klasą i dla wybranych przez nią okazuje się bardzo zręczną czarownicą dążącą do zdobycia czarnej księgi za wszelką cenę. O jej naturze dowiaduje się Święta Inkwizycja.
Czasy inkwizycji, stosów, katów, czarów.
II; Inkwizytor, który ma misję do spełnienia - przyprowadzić do zwierzchników pewną dziewczynkę. Nie byłoby to trudne, gdyby nie okoliczności się z tym wiążące - bunt poddanych przeciw własnym panom- szlachcie, a ona widząca brutalną śmierć swoich bliskich. Inkwizytor spełnia swoje zadanie z nawiązką. Znajduje chłopca, w którym dostrzega pewną ... i zamierza go pozyskać dla Inkwizycji.
W przygodach inkwizytora pojawia się jego przeszłość sprzed nawrócenia, która ...
Narsen, Arsenen, nie-świat, II piętro wieży - nawet wielcy inkwizytorzy kryją między sobą tajemnice, do których czytelnik jest czasem wpuszczany.
Polecam fantasy :)

"Wieże do nieba"
Mordimer Madderdin - główna postać, czytelnik poprzedniej części wie, że to syn czarownicy Katarzyny, jednak w tych dwóch opowieściach nie ma wzmianek o jego przeszłości przed wejściem w szkolenie na inkwizytora.
Dwie historie
1. Dziewczyna Rzeźnika
Mordimer jest przed otrzymaniem awansu na inkwizytora. Współprowadzi śledztwo w sprawie brutalnych zabójstw młodych kobiet będących ofiarą "Rzeźnika". Gdy sprawa jest oficjalnie zakończona odkrywa prawdziwą twarz mordercy. Na tle śledztwa są toczone ciekawe rozmowy mistrza i ucznia na temat wiary, bytu i praw rządzących światem. Autor poprzez polemikę tych postaci pozwala czytelnikowi zastanowić się nad wypowiadanymi poglądami, gdzie prawda nie zawsze jest oczywista.
2. Wieże do nieba
Mordimer jest inkwizytorem już drugi rok, prowadzi dochodzenie w imieniu Świętego Oficjum, pod koniec śledztwa, gdy ma aresztować heretyka na drodze staje mu "pokorny sługa" Maksymilian Toffler – inkwizytor z HEZ-Hezronu

- Liliana C.

Agnieszka Lingas-Łoniewska: Skazani na ból

Jak autorka w podtytule pisze jest to książka "o miłości ponad podziałami". Opowieść o młodzieży i pierwszej miłości, dla bohaterów jedynej. Zafascynował mnie dobrze przedstawiony świat grupy skinów, ich środowiska. W tym wszystkim spotkali się on skin i ona ... nie wypowiadająca się np. na temat rasy, choć delikatnie sugerująca, że świata nie można postrzegać w takich kategoriach. Smutna historia, historia miłości i jej siły. W książce moją uwagę zwróciły pewne postawy, niezależne od przekonań, które powinny być wzorcem dla wielu w sytuacjach gdzie młody człowiek dowiaduje się, że będzie ojcem, gdzie rodzice mimo przekonań i realiów otaczającego świata potrafią w spokoju, choć wewnętrznie mają burzę uczuć, stanąć w obliczu sytuacji z konsekwencjami na całe życie po stronie dziecka i jego wizji przyszłości.
Polecam. :)

William Szekspir: Sen nocy letniej
Dramat pisany wierszem z gatunku komedii. Akcja dzieje się w starożytnych Atenach i lasku w ich pobliżu. Wątki miłosne dotyczą ludzi, jak i wróżek. Tłem akcji jest wesele Tezeusza - księcia ateńskiego z Hippolitą - królową Amazonek oraz przygotowania przedweselne. Zabawne są postaci rzemieślników ateńskich, którzy tylko chcą przypodobać się księciu przygotowywanym przedstawieniem na wesele, a są przez przypadek uwikłani w miłosny wątek królowej wróżek - Tytanii i Oberona króla wróżek.
Mimo tłumaczenia, które jest specyficzne dla ówczesnej Polski, gdzie "Szczęść Boże" wypowiadane jest przez starożytną atenkę polecam w ramach przyjemnej i lekkiej lektury.

Carla Montero: Szmaragdowa Tablica
"Historia i współczesność, miłość i wojna, zakazany romans i dzika zazdrość, tajemniczy obraz …"
Obraz - dzieło, o którym wiedzą nieliczni i przez wieki pragną go zdobyć. Historia, wojna - II wojna światowa, współczesność - wątek Hiszpanki -Any i Niemca Konrada, w to wplątany także Francuz Alain.
Sarah i Georg - ich zakazany romans podczas wojny, który wbrew rozsądkowi jest siłą tych ludzi i wartością ich życia.
Autorka akcję tworzy głównie we Francji. Bohaterowie współcześni mają zagadkę do rozwiązania - poszukują obrazu, a przez to poznają losy Sarah, które okażą się losami powiązanymi ściśle z nimi samymi. W tle poznajemy historię okupowanej Francji i ruchu podziemnego. Współcześnie pisarz przedstawia nam odradzane tajne ruchy nazistowskie.
Jeśli czytelnik przebrnie przez 300 pierwszych stron, to następne 300 będzie mocno wciągać.
Polecam.

Liliana C.

Szukaj

bip_m

 

epuap

Sponsorzy

aktywniwregionie logo 200x100

 magnum

BK-Polska-Walce

imex

Linki

gogolin

 

orange

orange

 

bn

 

b+

 

wbp

 

ibuk

 

ibuk

 

prb2

 

frsi

 

cała polska czyta dzieciom

 

logo IK s

 

nprc

 

legalna kultura

 

ebib

 

SBP

 

sbp

 

mbp

 

poradnik_bibliotekarza

 

bibliotekarz_pl

 

obc

 

bilioteki_publiczne

 

biliotekarz_opolski

 

sokrates

 

krapkowice

 

tarnow

 

kk

 

nysa

 

zrs

 

logo cbn

 

logo bc

 

logo catl

 

 

logo fbc

 

 

logo nac

 

 

logo fs

 

logo bibliosfera

 

logo mkidn

 

 logo pulowerek

 

 MGBPwZ

 

 ibby

 

 iczytam

 

 w-bibliotece-pl

 

 pedagogiczna opole

 

 uniwersytet opole biblioteka

 

 Wolne lektury

slaska biblioteka cyfrowa logopng

Lokalne Media

Radio Opole

 

NTO

 

tygodnik krapkowicki

 

nowiny krapkowickie

Polecamy

gok

 

sw_anna

 

PUP

 

zdrowie_opolskie

 

Gościmy

Odwiedza nas 407 gości oraz 0 użytkowników.

IBUK LIBRA

Legimi

Książkomat

Kinder

Wystawa informacyjna pt. "Kultura na widoku"

Zapraszamy do cyfrowej wypożyczalni ACADEMICA.

Bookcrossing.

Zbiórka książek "Zaczytani".

ksiazki naszych marzen 200

Książki z Caritasu

AUDIOBOOKI

Nowości wydawnicze

nowosci_wydawnicze

DFK Koło Gogolin

DFK 200

1% dla SBP

Początek strony