Lucy Maud Montgomery - Błękitny Zamek

Tę autorkę ostatnio czytałam, a wcześniej będąc w liceum, ponad 20 lat temu. Sięgnęłam po "Błękitny Zamek" zainspirowana przez A. Lingas-Łoniewską w Łatowpalnych i nie żałuję. Dla osoby żyjącej w XXI wieku zaczyna się może trochę nudno, ponieważ jest to świat z początków XX wieku - stereotypy zachowań, kultura, otoczenie. Ale w kolejnych rozdziałach przekonałam się, że mimo całego stulecia różnicy nic się w naszym świecie nie zmieniło. Plotki w małych miasteczkach, zachowywanie pozorów za wszelką cenę, często uległość wobec silniejszych, choćby psychicznie. W takim świecie poznajemy bohaterkę - Joannę Stirling - zahukaną starą pannę. Wszystko jednak się zmienia, kiedy naprawdę chce się poczuć prawdziwe życie, a nie tylko uciekać do "Błękitnego Zamku" z marzeń. Pojawia się oczywiście także On, który ma swój udział w przemianie. Autorka pokazuje w tle również piękno krajobrazu - wręcz poetyckie opisy przyrody.

Hanna Cygler - Deklinacja męska / żeńska

Dla mnie książka jest ciężka, początek czytałam z trudem. Autorka pragnie opowiedzieć o Polsce za czasów komuny i przemian. Jak najwięcej epizodów związanych z wydarzeniami w Gdańsku, Warszawie, emigracja, wolna prasa, afery … i w to wszystko są wciśnięci bohaterowie: Zosia i Witek. H. Cygler przepuszcza ich przez różne wątki miłosne, ale jest to raczej historia opowiedziana po to aby czytelnik dostrzegł tło. Jednak na końcu książki bohaterowie znajdują się w sytuacji, którą chciałabym wiedzieć jak rozwiążą, więc chyba sięgnę po kontynuację.

Agnieszka Lingas-Łoniewska - Brudny świat

Tym razem A. Lingas-Łoniewska przedstawia, zgodnie z tytułem, brudny świat. Pokazuje nam życie bohatera - rockowego wokalisty na szczycie kariery i autorkę tekstów, która swoją osobowością dokonuje rewolucji w życiu Tommego oraz jego i swojego otoczenia. Choć w powieści są gorące fragmenty, jednak jest ona inna od przeczytanych przeze mnie wcześniejszych książek tej autorki. Mimo tego, że pokazuje jaką dźwignią może być prawdziwa miłość, to jest to dramat, z łezką w oku.

Liliana

Jeśli chcesz oderwać się od rzeczywistości, zastanawiasz się czy wokół nas jest tylko to co widzimy i może zaliczasz się do tych, którzy powtarzają za wieszczem: „Czucie i wiara silniej mówi do mnie, Niż mędrca szkiełko i oko” to zacznij czytać fantasy.
Świat, który jest ukazywany naszej wyobraźni, to przeważnie sfera, w której dobro walczy ze złem, w otoczeniu i współudziale istot bliskich naszym marzeniom, dzieciństwu, przyrodzie. Obrazy ukazywane przez autorów fantasy czasami mogą przerażać, wzbudzać zachwyt, zastanowienie – czy to jest możliwe ? i czy naprawdę ten świat nie istnieje ?
Najlepiej sprawdzić to samemu, wziąć do ręki jedną z książek fantasy i zacząć swoją niekończącą się opowieść w świecie smoków, elfów, runów, etc. Treści raczej dla czytelników dorosłych ukazują również mroczne strony rzeczywistości.
Ja mogę tylko zachęcić słowami Margit Sandemo z Sagi o Czarnoksiężniku: „Ten, kto zachował fantazję, pozostaje młody, i duchem, i ciałem, znacznie dłużej niż ten, kto nigdy nie pozwolił myślom płynąć swobodnie.”
Patricka Rothfussa - Imię wiatru, pierwsza część w cyklu Kroniki Królobójcy,
Kvothe wyjątkowo uzdolniony muzyk, wywodzący się z wędrownych aktorów spotkał na swej drodze człowieka, który zna imię – imię wiatru, jednak zanim sam posiądzie tę umiejętność czeka go wiele przygód, trudów, łez, samotności, zauroczenia, wrogów i przyjaciół.
Podstawą wykształcenia, jakie bohater zdobywa jest „sympatia”, forma magii, jednakże poznanie sekretu Imion, daje władzę nad rzeczami, które zostaną wezwane po imieniu.
Pojawiają się w powieści "Chandrianie", mityczne źródła zła i zniszczenia, sporadycznie wspominane w dziecięcych rymowankach, ale poza tym zagubione w mrokach legend. Postaci te są powiązane z losem Kwothe, jednak choć bohater widział ich i sam gorzko posmakował skutków działań Chandrian, to nikt mu nie może pomóc w odnalezieniu prawdy, ślady się urywają, wymazują, a ci co choć trochę wiedzą na ten temat, mają wodę w ustach.
Mnie książka wciągnęła, pochłonęłam także następny tom składający się z dwóch części: Strach Mędrca, a także małą opowieść o Auri – niecodziennej przyjaciółce Kvothe, ukazującą zupełnie inne oblicze świata, w którym każda rzecz ma swoje miejsce i należy się jej szacunek i zrozumienie a samemu jest się tylko ulotnym bytem, który ma jednak własne małe marzenia. Ta ostania publikacja jest napisana wyjątkowym językiem, gdzie nie ma dialogów, akcji, jest pełna opisów rzeczy małych, ale czytelnik znajdzie w niej czas na refleksje.
Pieśń lodu i ognia-seria powieści fantasy autorstwa George’a R. R. Martina, zaplanowana na siedem tomów, z których jak na razie wydanych zostało pięć: Gra o tron, Starcie królów, Nawałnica mieczy (Stal i śnieg; Krew i złoto), Uczta dla wron (Cienie śmierci; Sieć spisków)oraz Taniec ze smokami (Część I; Część II). Trwają prace nad kolejnymi tomami sagi: The Winds of Winter i A Dream of Spring.
Miejscem akcji Pieśni lodu i ognia jest fikcyjny świat, w którym pory roku mogą trwać kilka lat. Około trzysta lat przed wydarzeniami z Gry o tron Siedem Królestw leżących na kontynencie Westeros zostało podbitych i zjednoczonych przez ród Targaryenów, który ujarzmił smoki…
Świat lodu, twardych zasad, honoru, szlachectwa ale także podłości i zawiści ludzkiej, chęci władzy absolutnej i walki o nią z ludźmi, mimo czyhających realnych niebezpieczeństw od mrocznych istnień, o których nie ma się pojęcia a świat o nich zapomniał i zaczął lekceważyć ustanowione wcześniej tajniki obrony.
Ciekawe postaci, rycerzy, królów, smoków, religii starych, nowych i jeszcze postaci mrożące krew w żyłach i napawające odrazą, ale są też takie wzbudzające współczucie i chęć pomocy im w walce. Autor przedstawia wiele światów, powiązań między nimi, które na początku wcale nie wydają się oczywiste. Nie potrafiłam znaleźć jednego bohatera, który byłby moim ulubionym. Opowieść wielowątkowa, każdy może mieć swój ulubiony wątek lub kilka.
Bo jak nie przeżywać trudów Daenerys, która miała tylko brata, ale na szczęście została sprzedana w małżeństwo i w bólach, dzięki swej sile i determinacji została władczynią, o której pieśni wieszczyły. Jak nie kochać i martwić się o Jona Snow, który pilnuje muru … Aria – najmniejsza z rodzeństwa Starków, waleczna z wielką siłą przetrwania, widząca upadek dotychczasowego ładu, zdrady, śmierć ojca, przemierza prawie całą krainę aby zamknąć się w innym świecie … Kontrowersyjny karzeł, który od początku jest po nie właściwej stronie, ale czy aby na pewno ?
A temu wszystkiemu towarzyszą magowie, kruki jak gołębie pocztowe, smoki, wilkory, gorejące kamienie, lód i ogień i nie tylko.
Poza tym ciekawa jest forma opowieści jaką autor się posłużył, książki są podzielone na rozdziały, w których sposób narracji ograniczony jest do punktu widzenia jednej postaci.W poniższych opracowaniach trochę wspomagałam się wikipedią, aby odświeżyć pamięć, w temacie przeczytanych lektur.
Miłej lektury Liliana

Wypadek spowodowany pośpiechem i chwilą nieuwagi, główną bohaterkę Sarah, żyjącą w szalonym tempie zmienia w osobę niepełnosprawną. Kobieta doznaje urazu mózgu w wyniku czego lewa strona przestaje być czynna i widoczna dla niej (stąd też tytuł). Ambitna, energiczna, będąca na wysokiej pozycji zawodowej i społecznej, teraz walczy o odzyskanie sprawności. Otoczona miłością i troską rodziny, niestety przegrywa. Jednak nie załamuje się lecz przewartościowuje swoje życie. „…Kalectwo nauczyło mnie, że można doświadczyć życia w pełni, mając mniej…”.
Książka ukazuje, że kilka sekund może radykalnie zmienić życie. Polecam do przeczytania. Jest to świetnie napisana historia, która łączy elementy powieści obyczajowej z medycznym przypadkiem neurologicznym .
Cz.

Do małego miasteczka K przyjeżdża po wielu latach Julia młoda pani architekt, laureatka wielu prestiżowych nagród w USA. Poproszona przez swojego przyjaciela z lat szkolnych (bogatego biznesmena, brata jej byłego chłopaka) o dokończenie renowacji pałacu w Powierowie. Tuż po rozpoczęciu pracy Julia poznaje kierownika budowy Aleksa Matulisa (młodego przystojnego, mądrego i tajemniczego). Wybucha namiętny romans. W tle toczy się życie miasteczka, poznajemy bohaterów, relacje między nimi, odżywają wspomnienia, miłość i nienawiść.
Moim zdaniem zbyt dużo wątków, bardzo skomplikowanych. Trudno się zorientować kto z kim i czy akcje rozgrywa się obecnie czy w przeszłości, kto kocha, a kto oszukuje. Julia ma przyjaciółkę Iwonę jest chrzestną matką córki Iwony i Michała (jej dawnego ukochanego). Jak się później okazuje miała z nim romans. Ogólnie cała książka była denerwująca to chyba za sprawą głównej bohaterki, która moim zdaniem sama nie wiedziała czego naprawdę chce. Tego kocha namiętnie, ten jest jej chłopakiem, a za innego wychodzi za mąż ale go nie kocha miłość przychodzi później ale mąż umiera. W miarę toczącej się akcji, choć powinno się powiedzieć w miarę toczącej się Mody na sukces widzimy że w książce są również gangsterzy, szantaż, pobicia i tajemnicze zabójstwo. Wszystko to jest jednak w moim odczuciu bardzo nieprawdziwe, a już zakończenie tak głupie, aż brak słów. Na zakończenie zdenerwowała mnie Julia, która ubolewa nad biednym mężem Iwony tak de facto kłamcą, zdradzicielem i egoistą. Nie przeczytam już książek H. Cygler.
J.

Agnieszka Lingas-Łoniewska- Obrońca nocy
Gorąca historia, akcja w LA: "uczucie aż buzuje', "uczucie połączone z ostrym przypadkiem napalenia"; czyta się szybko rozwijający się romans, a może nie tylko ... z supermenem w tle ;) (jeśli chodzi o fantasy, to tylko jedna mała przypadłość, której zwykły człowiek nie jest w stanie zauważyć).

Agnieszka Lingas-Łoniewska – Szósty
Druga książka, ten sam typ bohatera, jeśli mówić o fizyczności, ten sam rodzaj gorącego spełniania w miłości na tle seryjnych morderstw; nic nie dzieje się przypadkowo, nawet kiedy nie zdajemy sobie z tego sprawy los przed nami nie bez powodu stawia osoby, które parabolą wiążą się z naszym jutrem (można zacząć nie wierzyć w przypadki ;)

Agnieszka Lingas-Łoniewska – Zakręty losu
Na okładce znów facet marzeń, ale cały cykl trzech książek opowiada o dwóch; nic nie jest jednoznaczne i pewne poza miłością i jej sile, która daje ludziom cel w życiu, choć to dopiero będzie puentą po poznaniu wszystkich "zakrętów losu", które każdy z bohaterów ma na swojej drodze; pierwsza część szokuje mnie jako matkę - jest ostrzeżeniem przed stawianiem własnych celów swoim dzieciom.

Agnieszka Lingas-Łoniewska – Zakręty losu Braterstwo krwi
Druga część ukazuje: że miłość naprawdę zmienia człowieka w zależności czy jest spełniona, zrozumiana, odwzajemniona i jedyna dla każdej ze stron, pomimo wszelkich przeciwności- gangsterów, narkotyków w polskiej rzeczywistości na tle znajomych miast.

Agnieszka Lingas-Łoniewska – Zakręty losu historia
Trzecia część: spowiedź gangstera, szefa mafii. Człowieka w którym kryło i nadal kryje się dobro, choć tylko nieliczni z nadzieją w to wierzyli, a nawet sam bohater zauważał, że czasem ma serce, aż do dnia gdy zrozumiał, że dostał drugą szansę na życie; piękne preludium do lektury stanowi zacytowany wiersz Marii Konopnickiej; "Pokusa wiatru wiosennego", którego historia Lukasa jest interpretacją.

L.C.

Od czasu kiedy Stieg Larsson stał sie popularny na całym świecie, uwaga czytelników skupiła sie na skandynawskich kryminałach. O ile moim zdaniem Larsson nie jest autorem, którego czyta sie lekko i nie wszystkim sie spodoba, o tyle warto zainteresować się innymi autorami:Jo Nesbo to norweski autor kryminałów w tym cyklu powieści kryminalnych, w których głównym bohaterem jest policjant Harry Hole. Książki przez cały czas trzymają w napięciu, a postać Hole'a jest bardzo prawdziwa, jest to człowiek nie pozbawiony wad, walczący z alkoholizmem, w którego życiu co chwila przytrafiają sie nieszczęścia, a ludzie których kocha często giną z rak kryminalistów, których ściga. Zdecydowany faworyt na długie zimowe wieczory.Kolejna propozycja dla czytelników to książki szwedzkiej autorki powieści kryminalnych- Camilli Lackberg. Powieści toczą sie w Fjällbacka, jej rodzinnej miejscowości, położonej na zachodnim wybrzeżu Szwecji. Przewodnimi bohaterami są pisarka Erika Falck i policjant Patrik Hedström, sympatyczna para która w jednej z tomów bierze ślub i wkrótce maja trójkę dzieci. Tu również toczy sie wartka akcja, czytelnik nie ma szansy ulec nudzie, tomy czyta sie szybko i w napięciu.Dla fanów thrillerów polecam ,,Piaskuna,, Larsa Keplera ( pod tym pseudonimem ukrywa sie szwedzkie małżeństwo). Jest to powieść zaskakująca, trzymająca w ciągłym napięciu i zmuszająca czytelnika do zastanowienia sie o co w tym wszystkim chodzi. Przez cala książkę nieznany jest nam los ofiar, a do tego dochodzi watek policjantki która dobrowolnie daje sie zamknąć w wiezieniu dla ludzi psychicznie chorych, gdzie próbuje wyciągnąć informacje od podejrzanego. Moim zdaniem zdecydowanie warta sięgnąć po ten dreszczowiec.    A.

„Krystyna córka Lavransa”- dokładne opisy strojów codziennego życia, tło obyczajowe. Akcja powieści toczy się w średniowiecznej Norwegii przedstawia losy młodej dziewczyny tytułowej Krystyny, córki Lavransa. Podzielona na trzy części - "Wianek", "Małżeństwo" i "Krzyż" - historia Krystyny jest historią życia kobiety. Powieść przenosi nas w przeszłość, prowokuje do przemyśleń, otwiera oczy na to, jak różni są ludzie. Jak różne są motory ich działań, które poznać mogą tylko ci, którzy przede wszystkim patrzą na innych zamiast na siebie.
„Łowcy głów” - Roger Brown, tak zwany łowca głów z Oslo. Najlepszy w całej Norwegii. Poza pracą zajmuje się handlem kradzionymi dziełami sztuki. Książka mroczna, chwilami obrzydliwa, śmieszna przedstawia mroczną stronę Norwegii.
„Saga o Ludziach Lodu- Zuroczenie”- obszerna saga bo aż 47 części. Pierwszy tom rozgrywa się w pierwszej połowie XVI wieku w Norwegii, w mieście ogarniętym zarazą poznajemy Silje, ubogą i osieroconą córkę kowala, której rodzice i rodzeństwo zmarli na skutek panującej w kraju zarazy. Silje - dziewczynę obdarzoną szczególnym darem. Zmuszona do opuszczenia rodzinnego domostwa w swej wędrówce przygarnia dwoje porzuconych dzieci, dziewczynkę czuwającą przy zwłokach zmarłej matki oraz znalezionego w lesie porzuconego noworodka. Ludzie Lodu - to krążąca w ówczesnych czasach legenda według której młody członek królewskiego rodu Tengel został wypędzony z dworu i schronił się w nieprzystępnych, okrytych lodem górach.

J.Z.

Rafał jest dziewięcioletnim żydowskim chłopcem. Mieszka z dziadkiem w Dzielnicy. Nie chodzi do szkoły, nie ma przyjaciół, ale nie jest samotny. Ma kochającego dziadka i książki. Jedynym miejscem, do którego wolno mu chodzić samemu jest biblioteka. Podczas jednej z wizyt bibliotekarka wręcza mu „Wehikuł czasu" Herberta George'a Wellsa. Ta książka odmieniła życie Rafała i była początkiem wielkiej przygody. Taki opis jest na książce. Ponieważ kocham wszystkie książki Marcina Szczygielskiego sięgnęłam po książkę dla młodzieży, chociaż zwykle takich nie czytam (nie interesują mnie). Jest to powieść moim zdaniem obowiązkowa dla każdego ucznia. Czyta się ją jakby oglądało film. Nie wiadomo kiedy przenosimy się do getta warszawskiego. Oglądamy codzienność mieszkańców Getta, ich miłość, przyjaźń, niepokój o jutro, tragedię dziadka, który musi oddać wnuczka, aby zapewnić mu bezpieczeństwo. Jeśli ktoś myśli, że to kolejna książka o holokauście pełna przemocy i tragedii to będzie zaskoczony tak jak ja. Czyta się szybko, akcja wciągająca i przejmująca, napisana bardzo realistycznie. Bardzo bardzo polecam.
Nie na darmo książka otrzymała prestiżową nagrody Grand Prix w III Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży, Wyróżnienie w literackim konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku 2013, Książka wpisana na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej. Polecam także inne książki Marcina Szczygielskiego.

J.Z.

Anioł na moim ramieniu- zebrane historie o Aniołach Stróżach, którzy opiekują się nami. Jest to książka, którą zaliczam do do jednych z tych budujących moją wiarę. Aczkolwiek niektóre historie wydały mi się zmyślonymi bajkami. Książka lekka i przyjemna, napisana prostym językiem. Warto czytać takie książki dają one wiarę, że nigdy nie jest aż tak źle, jest ktoś kto nas strzeże i pomaga i nigdy nas nie opuści.

J.Z.

Instrukcja 066- thriller sądowy oparty na faktach. To historia policjanta Stanisława Szafrana, który został oskarżony o łapówkarstwo przez przestępców, których tropił. Trzy miesiące spędził w areszcie, później zostaje uniewinniony przed sąd. To tylko wierzchołek problemów policjanta. Był uczciwy, skuteczny, wielokrotnie nagradzany za sukcesy w pracy. Słowo przestępcy przeciwko słowu uczciwego obywatela. Czytając powieść wielokrotnie musiałam przerywać ponieważ tak wiele emocji budziła. Jak w cywilizowanym państwie prawa mogą wydarzyć się takie rzeczy. Przestępca pomawia policjanta, który go tropi. Prokurator daje wiarę złodziejom i przemytnikom. Instrukcja 066 najbardziej bulwersuje prawdziwością wydarzeń. Krzysztof Koziołek oddając powieść do rąk czytelnika skupił się na pokazaniu bohatera jako skutecznego, prawego policjanta, silnego przed aresztowaniem i bezsilnego wobec machiny prawa, złamanego fizycznie i psychicznie. Pisarz uwypuklił absurdy polskiego systemu sądowego, pokazał jak „układ" może zniszczyć człowieka.
Kto sięgnie po książkę pisarza niech nie spodziewa się opisów codziennej pracy policjanta, jego życia prywatnego, przyjaciół, żony itp., autor skupia się głównie na przesłuchaniach i rozprawach sądowych. Czytałam jak dokument, a nie jak powieść literacką. Odczuwałam lekkie rozczarowanie. Sterty dokumentów prawniczych mogą nieco znużyć ale temat i absurdy sądowe przyprawiają czytelnika o wyjątkowo silne emocje. Pozycja warta polecenia ze względu na materiał jaki zawiera. Smutne jest to, że po raz milionowy uświadamiam sobie w jakim kraju żyjemy. To straszne!!!

J.Z.